Sterk Leiderschap

Waardering en complimenten zijn belangrijker dan dat we bewust zijn. En als we het doen, wordt dat toch niet altijd door anderen zo ervaren of gezien. Successen groot maken en bewust je team op het podium zetten, blijft continue om aandacht vragen - en dat is niet voor niks zo.

Als je geen heldere visie hebt, die leidend is voor de taken en rollen in je team, en je bent niet duidelijk over procedures en werkwijze, kun je verwachten dat er ruis in de onderstroom ontstaat.

Als je doet, wat je deed, krijg je wat je kreeg. Dus steeds hetzelfde doen, is niet zo effectief. Professioneel handelen als teamleider vraagt om zien, denken, kiezen en daardoor bewust doen. 

Soms is de samenwerking in een team heel vanzelfsprekend geworden. Maar daardoor is ook de klad er een beetje ingekomen en is het doel, de scherpste en de diepgang van het begin vervaagt. Tijd voor een APK op teamafspraken.

Gebruik je hoofd niet om te onthouden, maar om te denken. Deze uitspraak vond ik zo verhelderend, maar toch loop ik regelmatig te piekeren en te malen over alles wat ik nog moet, wil en overdenk. Dus doe ik regelmatig een breindump.

Iemand levert inhoudelijk fantastisch werk, maar is funest voor de sfeer, de samenwerking of de professionele normen. Spreek jij diegene dan aan? Of kijk je weg omdat je bang bent dat aanspreken ten koste gaat van het werk.

In een tweedaags teamuitje zit ook een avond. En daar kan het zomaar heel gezellig aan toe gaan. Met alle gevolgen voor het programma van de volgende dag en voor het imago van de organisatie. Hoe ga jij daar mee om?

In vakanties neem ik me altijd voor om meer rust, ontspanning en geniet-momenten te creëren. Om mezelf naast hard werken ook vrijheid en vrije tijd te gunnen. Daarom plan ik droomdagen in. Wat dat zijn, hoor je in deze podcast.

Jij wilt iets bereiken en streeft er naar om dat zo goed mogelijk te doen. Met als risico dat je jouw team steeds verbetert, aanvult en overruled waardoor zij klein worden en blijven.

Als je alleen een hamer hebt, zie je alles als een spijker. Deze uitspraak helpt mij om me te realiseren dat elke collega verschillend is en een andere aansturing vraagt. Het model situationeel leidinggeven biedt een helder kader voor een passende aanpak bij ieders proces.

Hoe creatief ben jij in het in verbinding blijven tijdens het thuiswerken? Leg jij erbij neer dat jullie elkaar niet kunnen ontmoeten of zoek jij naar oplossingen om het samenzijn toch te bevorderen. 

Je hebt mooie doelen, over wat je als teamleider bereiken wil, hoe je wilt sturen en wat je wilt veranderen met je team. Wees je bewust van je startpunt; waar sta je nu en is je doel wel haalbaar? Want een te hoge lat frustreert.

Letterlijk alles in de vingers willen houden, leidt soms tot grote ongelukken. Ik wilde er grip op hebben en mijn vinger erop leggen. Dat werd een pijnlijke ervaring. Doe er jouw voordeel mee.

Op de korte termijn hou je liever je mond en bewaar je de lieve vrede. Net zoals chips lekkerder is dan broccoli, moet je heel wat moed en discipline verzamelen om op de lange termijn een goede verstandhouding te hebben.

Jij geeft sturing aan je team. Maar wie vraagt daarnaast nog iets van hen? Voor welke taken, activiteiten, aanpak en werkwijze bemoeien anderen zich ermee? Ben je bewust van het hitteschild dat je soms wil zijn.

Elk systeem sluit zijn grenzen af voor indringers van buiten. Omdat ze bedreigend zijn of voor onrust zorgen. Omdat het minder energie kost om de oude gewoontes te volgen. Maar welk risico heb je daardoor voor de toekomst?

Jij bent enorm bereid om te investeren. Daardoor werk je hard. Maar krijg je er ook genoeg voor terug? En hoe zit dat in je team? Werkt iedereen even hard? Of zorgen mensen op een ongewenste manier goed voor zichzelf?

Veel teamleiders vinden macht een vervelend woord. Ze willen niet boven hun team staan, maar er tussen. Ze willen gelijk zijn. Maar…. je bent niet gelijk. Als jij jouw rol niet pakt en niet gaat staan voor je leiderschap, ontstaat er gedoe in je team.

Werk vloeit daarheen waar geen nee gezegd wordt. Dus als je geen prioriteiten stelt, geen dammen bouwt tegen de overvloed aan vragen en werk dat er op je afkomt, verzuipt je team.

Of heb je een team dat achter je staat? Dus heb je collegiale consultatie of intervisie georganiseerd? Bepaal je de normen als team en draag je die samen uit? En kan je je persoonlijke vraagstukken en struggles delen met andere teamleiders?